GÖLGELER...!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Onlar...Madde...Cisim...Nesneler !
Bazen damda tüner, yolda gezerler, Bir arkadalar, bir önden yürür giderler, insan hayvan, bina bisiklet, türlü türlüler, Dağ doğa çiçekle böcek, çöldeler küçücükler, Onlar bizimle, bizdeki ikizler, Onlar GÖLGELER...!!! Günlük güneşlik yine, gündüzlü günler, Parlak ay misali her biri, geceyi bekler, Bazen cılız sıska, kocaman iri cüsseler, Boylu boyunca uzanmış, durur gölgeler... Nice asır geçti yine, binbir baharla güzler, Ağızını bıçak açmaz, sessiz ketum sözler, Karanlıkta bir ışığı, onda yansımayı özler, Bir bilinmeze hasret, artık suskun gölgeler... Çok şey yaşadılar yine, bitip tükendiler, Düğün derneği, dövüş tekmeyi gördüler, Bir hiddette bin defa, isyanlılar sövdüler, Hepten dagın kızgın ve küskün gölgeler... Bir ışıkla belirip yine, bir ışıkla söndüler, Bir gitti horlanıp dışlandılar, bin geldiler, Bir ezildi, büzülüp dürüldü, bin dirildiler, Bir murad alamadan, şimdi öldü gölgeler...!!! ...................................................... Şimdi Söndü Gölgeler...Şimdi öldü Gölgeler !!! Gurbetten Bir CAN ! - Gizemlikartal |