Hayat Okulu…Anladım ki sevdaymış hayat denen okulda Feleğin okuttuğu en çetrefilli konu… Hele bir de şans yoksa sevdadan yana kulda Son nefesle gelirmiş ancak çilenin sonu… Gündüzler şöyle-böyle geceler tam eziyet Sanırsın yâr gözünde yâr ağlatmak meziyet Kâfi gelmez vuslata can dâhil hiç bir diyet Renk olur hayatına siyahın cümle tonu... Gönül her şeyden geçer tek yârini düşünür Olmazın telaşıyla aşındıkça aşınır Yalnızlık diyarında gam çektikçe üşünür Bitmez hasret denilen kışın ayazı-donu... Mecnunun kızgın çöle düştüğü günden beri Düş peşinde koşmakmış sevenlerin kaderi Sevdaya ortak etmek ne mümkün bir dilberi Yâr nazını destekler feleğin elem fonu… Ömür geçer gün be gün son mevsime yaklaşır Zaman hükmünü koyar yüz solar saç aklaşır Bağlandığın ümitler sırayla uzaklaşır Sense hâlâ anarsın gelecek gibi onu… Veli BOSTANCI |
Zaman hükmünü koyar yüz solar saç aklaşır
Bağlandığın ümitler sırayla uzaklaşır
Sense hâlâ anarsın gelecek gibi onu…
deyerli dost çok hoş bir şiirdi selam ve saygılarımla