BOŞUNA ÇABALARIM
Hep çile, hep dertle geçti şu ömrüm
Huzuru bir türlü görmedi gözüm Ararken tükettim bütün zamanı Boşunaymış çabam yıkıldı gönlüm Sevmeyi öğrendim seven olmadı Doğruyu söyledim duyan olmadı Hep verdim nedense alan olmadı Boşunaymış çabam yıkıldı gönlüm Anladım sonunda hayat yalanmış Aşk meğer zehirli kötü yılanmış Mutluluk varılmaz büyük vuslatmış Çabalarım boşa kaybetti gönlüm. |