KİMSECİKLER YOKTU...
Son yaprağın düşmesini izledim.
Yoksa son ağaç mıydı gördüğüm? Gözyaşımı saçlarında gizledim! Bu, rüzgârla son görüşmem gibiydi, Yüreğimi üşüten başka biriydi… Son dalganın vurmasını izledim. Yoksa son martı mıydı baktığım? Yosunu kokladım, seni özledim! Bu, mehtapla son vuslatım gibiydi, Yakamozu solduran başka biriydi… Son lambanın sönmesini izledim. Yoksa son nefes miydi çektiğim? Can okumu arşa doğru gezledim! Bu, toprağa son basışım gibiydi, Yıldızlara uçuran başka biriydi… Son kızılın gitmesini izledim. Yoksa son şafak mıydı daldığım? Yollarına son kez baktım, gözledim! Bu, güneşi son görüşüm gibiydi, Gözyaşımı kurutan başka biriydi… Son küllerin uçmasını izledim. Yoksa son ateş miydi yandığım? Aleviyle aşk yaramı közledim! Bu, dumanı son görüşüm gibiydi, Beni gün gün eriten başka biriydi… Son vagonun geçmesini izledim. Yoksa son sefer miydi çıktığım? Kendim el salladım kendim sızladım! Bu, rayları son sayışım gibiydi, Beni alıp götüren başka biriydi… Son damlanın düşmesini izledim, Yağmurlu bir gün mü idi öldüğüm? Son nefesi Azrail’e sözledim! Bu, kendimi son görüşüm gibiydi, Mezarıma gömülen başka biriydi… Kimsecikler yoktu…gece,yarıydı… Kasım 2009 |
Bu güzel şiiri ve yorumu ve çok değerli şairini yürekten kutluyorum… Selam ve dua ile