İşte Hayat...
Yalınayak indim bahçeye,
Yürüdüm ıslak çimlerde.. Şu saçları hafif ağarmış, Melul amcanın suladığı çimlerde... Amca başta kızdı tabii.. Ama sonra; Eski günleri mi hatırladığındandır?.. Çıkardı ayakkabıları, gözlükleri Başladı çimlerde yürümeye.. Ardından hafif bir gülümseme... (Ama ne gülümseme...) Ben de gülümsedim tabii Hatta kahkaha attığım bile oldu... (...) Adeta sevinçten uçuyordum... (...) Bir ara durdum.. İşte hayat dedim; Ayaklarımın ucunda.. İşte hayat, Her nefes alışımda kokan toprakta.. İşte, Karşımda.. İşte hayat... (...) Ve sonra devam ettim; Koşturmaya, Bu güzel anın keyfini çıkarmaya... |
Beton yığınlarının arasında, güzel dizelerdi.
Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.