şiir okumazlar
yaşamın 2.koşulunda
duran bazı insanlar dertlidir ve dertleri boyunlarını aşmış kursaklarında ekmek veya haşlanmış yumurta kalmış elleri karanlıkta kendilerini bulamıyor yüzleri betimsiz günah dişleri sarıdır çayları simsiyah şiir okumazlar gazetenin ekonomi sayfası çılgına çevirir onları denize girecek yer ararlar yazları kışın sinema salonlarını doldururlar ama filim filan seyretmezler anlamazlar aslında filmde ne anlatıldığını hayat onlar için koca bir yalandır emekleri zayi olmuştur geriye baktıklarında tüm dilenciler kördür onlara göre otobüs terminaline geç giderler hava limanları hava atmak içindir hiç valiz taşımazlar kendilerinide taşıyamazlar ruhları 1 gramdır ancak bedenlerini hiçbir tartı tartamaz ben görürüm bazen onları yaşayıp giderken onları yinede sevmeye çalışırım ama sevilmek onlar için önemli değildir en iyisi onları 2.koşulda bırakmak 3.koşul hiç onlara göre değil. ft. |