OLMAK BİLMİYOR SABAHLAR
Yine hayalin var gecelerimde
Korkutuyor artık beni karanlıklar İniyor ruhuma sanki perde perde Bir türlü olmak bilmiyor sabahlar Nereye baksam hep aynı hüzün Kulaklarımda çınlıyor o son sözün Gitmiyor gözlerimin önünden yüzün Bir türlü olmak bilmiyor sabahlar Gün doğsa ne olur oda yalancı Bilirim başlayacak ayrı bir sancı Yolda gördüğüm her kez yabancı Bu yüzden huzur vermiyor sokaklar Yeniden başlayınca gün batımı Ayrılık alacak tekrardan ahımı Yoksa bir omuz dayayacak başımı Saracak yine ruhumu karanlıklar. 24.04.2001 |
Ayrılık alacak tekrardan ahımı
Yoksa bir omuz dayayacak başımı
Saracak yine ruhumu karanlıklar.
devrik bir başlığın sonrası..
düşlerim gibiydi cümleler..
okudukça okutturan..
kutlarım emeği..