= HAYDARPAŞA'da GAR'da.=Bir öfkeydi demek ki, Nasıl oldu da yüzüne karşı Seni sevmiyorum diye haykırdım Hala inanamıyor um,hala şaşkınım Çok pişmanım.. Kim bilir ne haldeydin, Haydarpaşa Garı’nda bensiz Yüreğin nasıl buruk Gözlerin nasıl nemli Duyguların per perişan, darmadağın Ve.. içinde nasıl bir fırtına.. Kahretsin… Sen görmedin ama Gözlerimde yaşlarla Nasıl bakakaldım ardından Gitme dur,yıkmayalım bu sevda yı Atmayalım yüreklerimizi ateşe Demek istedim.. Boğazıma düğümlendi sözler Sesim çıkmadı nedense. Hal bu ki yüreğim çınlıyordu Sen giderken Haydarpaşa Garı’nda Şimdi yine gidişinin yıl dönümü bugün Ve.. ben yine Haydarpaşa Garındayım Cebimde bir Kanyak şişesi sensizliğimin Ve.. terk edilmişliğimin şerefine içmek Seni özlediğimi haykırmak istiyorum. Bir garip bakıyor insanlar yüzüme Sensizliğim o kadar belli ki. Boğaziçi Ekspresi’nin anonsuyla Ciğerlerim kopuyor adeta. Senin gitmene, Benim boynu bükük ve sensiz kalışıma Yıkılası gurur’um sebep oldu biliyorum, İşte o nedenle, Her yıl bugün buraya, Seni özlediğimi, unutamadığımı Bilmen için geliyorum… Sen bu duygularımı, Şiir olarak bir gün okuyacaksın belki Ama.. inan Gök yüzünde uçuşan Martılar Ve.. Kalamış Vapuru şahidim olsun Hala bırakıp gittiğin gün gibi Seni seviyorum.. Gelmeyeceğini biliyorum da, Her yıl bugün.. Dönecekmişsin gibi seni bekliyorum.. Haydarpaşa Garı’nda.. A.Nevzat Uçar.. 04/Nisan/2010.. Saat:03-50.İstanbul.. (Haydarpaşa’da) Nevzat Uçar (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |