SÜZÜLDE GEL İÇERİ
Pençesindeyim yokluğunun bu gönül darda
Acıyor her hücrem seni benden sorsalar da Elimi atıyorum gönül cebime yoksun orda Bir alacakaranlık başımda gelmiyorsun hala Merhaba diyorum her sabah uyandığımda Küçük bir buse konduruyorsun yanağıma Hayal mi gerçek mi bilemiyorum o anda Bulutlanıyor her yer herşeyi anladığımda Güneşi solmuş sislerle kaplanan dünyaya Işık ol sevdiğim viraneye dönen hayatıma Sessizce gel diye not bırakıyorum kapıya Süzül de gel içeri seni bekliyorum bak hala Nihal / 16.04.2010 |
SAYGILAR...SLM;LAR..