kız-gın çocukgözyaşlarımla yıkayacaklar öldüğünde hakkım kalmasın üzerinde mezar taşında ölüm tarihin yazmayacak ki, her gün öldüreyim seni yüreğimin kuytu köşelerinde her aklıma geldiğinde içimdeki çocuğun yüzüne gittiğin kapıyı ç a r p a c a ğ ı m arkama bakmadan omuzlardayken ruhsuz bedenin zafer kazandığını sanma! tüm işaret sıfatlarını kullanarak sıfatsızlığını tamlayacağım herkes gittikten sonra tüm Haliç’i üstüne boşaltıp İstanbul’u temizleyeceğim istediğini yap balıklara unuturlar nasıl olsa ve and olsun ki! seni bed/duasız bırakmayacağım ...dedi kız-gın çocuk oysa, gözleri lâl dili kördü ve bildiği tek bir sözcük vardı ’ b a b a ’ Gülay Bulut onüçnisanikibinon |