RENKSİZ MÜREKKEP
kümelerden , kesişmelerden sıyrıldım..
insanlardan bir celsede ayrıldığım bir anda , sana sığındım. sonuçsuz ayrılıkların sonunda ikimizi de yutan aynı şey... aynı rotada, aynı faciayı yaşayan bizdik. yandık, söndük... aslında biz , gerçek olan kelimelerdik. senle ben, iki sözleşmenin imzası: mürekkepleri farklı olan... FARKLIYDIK... göz kapakların ayrıydı her dünyadan. birer kesişmeydi; aynı olan tüm kavram... ve ben; kümelerden bıktım. farklı mürekkep bile olsak, aynı hokkada yoğurulmaktan mutluyum... dostum’a ::: YELİZ’ime |
insanlardan bir celsede ayrıldığım bir anda ,
sana sığındım.
harikaymış
tebriklerimle