UMUT
tuvalimi aldım
görüyorum kendimi, çiziyorum;ormanı, ağaçları, toprak yolları, ağlayan yaprakları kıvrılan dereleri,çağlayan suları suya yansıyan yüzümü... kaybolan hayalleri tuvalimde görüyorum. bir ağacın gölgesinde oyuk bir kayanın üzerinde siyah saçlı küçük kız... elleri yüzünde, gözleri hüzünlü,dalgın... dalgın seyrediyor suya düşen gölgesini gözlerinden akan yaşlar, dereyi coşturuyor. düşünceleri derin ,derin... üşüyen yüreği, elleri serin, ormanda esen yel. tuvalime bakıyorum o çoçuk ben miyim? ruhu hüzünle dolan... yalnızlıkla yıkanan ağlama çoçuk.. ağlama umuduna koş, yüreğine koş.......sevincine koş.... canan demirel |
güzel dizele sizi kutlarım..
saygılar...