...O GÖZLERİNDEN...
Buğulu can aşkım, yakan güneşim
Hayatımın yağmuru, gül cananım Gül-ü Gülşen, sen sessizce dalandın Güman’ım ,tek sen beni anlamadın. Ruhu parya ettiren, nar perimsin Maşuk yoldaş, gül sefa sultanımsın Neden her zaman, sende cefalısın? Sen benliğimin canı, tek aşkımsın. Saçın teline bile, ben vuruldum Yürekle ufkunda, sende duruldum Kopamadım senin, şuh gözlerinden Alamadım ne sırsa, seni senden. Yâdınla koysalar, arşı önüme Kara veba sarsalar, her yerime Şu canım çıkmadıkça, bu bedenden Bu yürekte kor ateş, yine de sen. Deryanda da susuz, bir çöl gibiydim Gaddar darağacında, ben eridim Oysa bahtım seni, gönlüm yar seçti Darmadağın olup, kendinden geçti Kuru ruhu, dudakların ıslattı Sıcağın içe aktı, köz bıraktı Dağlar aşıldı, yol ıraktı sana Nazı cilveyi de, bir bıraksana Bu yüreği yıktın, ezdin de geçtin Gün ve geceler, inleterek içtin Dalga dalga geldin, üstüme neden? Geride koyuşta, gittin sevmeden... (09.04.2010)AZAP… |
YAZAN KALEMİNİZ HİÇ SUSMASIN...
SELAMM VE SAYGILARIMLA....