Umuda uyanış

Uyanış tohumları ektim.
Taşlı çorak topraklara.
Bin umutlar yeşersindiye.
Göğü mavi.
Toprağı yeşil.
Suları billur.
Çağlayan pınarlarda,sevdalılar el ele.
Dolaşıp gezsinler,berrak nehirlerde.
Barut kokusunu değil!
Gülleri, menekşeyi,nergis’i koklasınlar.
Yaylaların soğuk sularını içip.
Başı dumanlı dağlarda yayılan kuzu seslerini dinlesinler.
Şero’nun, kaval sesiyle yankılanan,dumanlı sisli dağlar çok yüksek, seni göremiyorum.
Ezgisinin, yüreklere sunduğu var oluşun,
özgürlüğe susamışlığın,içini yakmasını dinlesinler..

Sevdaların sembolü, aşık yüreklerde izbırakan.
Dillere deştan olmuş aşkları, sevdasıdır mem u zin’nin.
Avlağıdır dağlar yiğidi siyabend’in,
aşkına erişmektir xecenin.
İşte bu yüzden ektim sevda tohumları..
Mertliği ektim dağlara, namertlik bitsin diye.
Kuzular yayılsın,şero kavalını üflesin,umutlara.
Sevdayla,el ele gezsinler yaylalarda.
Göğsü, kekik kokan kızlarımız.
Yüreği mert,bileği çelik gençlerimiz.

Birlikte eksinler umut tohumları, yarınlara.
Başı dik başaklarda, güneşte demlensin özleri burçaklarda.
Ilgıt ılgıt esen imbat rüzgarlarla.
Haykırsınlar dağlara,kırlara ovalara.
Şehirlere yankılansın sesleri.
--Hey özgürlük--
Umuda uyanın, biz özgürüz.

Bedeli verilmeyen özgürlük yoktur.
1 temuz 1993 kutup güldane