ARABAM(Arabasını beğenmeyenlere)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne demişler İstanbulda aç kal yolda kalma!aAraban bozulursa kalırsın yolda.Arabaya şiir yazılır mı efendim ?Yazılır hemde öyle bir yazılır ki.Efendim istanbulda ömrümde ilk defa otobüse binerek eve gitmek zorunda kaldım.Arabam bozulmuştu ve tamirciye vermiştim.Epeyde sinirlenmiştim tabiiki yılların emektarına.İlk fırsatta göndereceğim bu külüstürü derken,Mevla otobüste bana öyle bir tokat attı ki,Şu dizeleri kaleme aldım.Arabası olupta beğenmeyen tüm arkadaşların özellikle şiir okuduktan sonra,bir kere daha düşünmelerini rica ediyorum.Buyrun efendim işte arabam şiiri.
Alışmışız dostlar,rahata
Otobüse bindik,bak şu işe Arabam,kurban olam sana Döndüm eşekten düşmüşe Dört teker olsun,yeter sana Kişi,kendini bilir ise Mevlam kimseyi düşürmesin Şu körüklü otobüse.. Otobüs kalabalık,ağrıyor başım Benim bu hengamede,ne idi işim? Allah aşkına, az öte git; Ağzımın içine düşcen gardaşım! Yine bozuldun arabam! Allah korusun,beterinden kavuştursun bizi,yaradan Öpeceğim tekerinden Neyzen paşa derki Arabam!darıldın bana,etmem inkar! Epey yaşlandın,keseme verdin zarar Dün otobüste düşündüm,aldım karar Seviyorum lan seni,koca emektar! 18 ŞUBAT 2004 |