Sakın Susma
Ne zaman konuşmak istese
Susturuyorum içimdeki seni... Sonra... Bir pişmanlık çöküyor omuzlarıma Boğazımda birikiyorsun kelimelerle Haykırmak, seni içimden atmak istiyorum İmkânsız olmamalı bu... Gem vurmalıyım içimdeki çığlığına Atmalıyım kendimi ıssız sokaklara Ve geçmeliyim ayak izlerinden, ezmeden anıları... Duygulu şarkılarda düşmemelisin aklıma Birde karanlık gecelerde Dört duvar olup çökmemelisin odama Yaşamamı sağlayan bir şey var sende... Cam kesiği ağrılara hapsoluyorum Kanadıkça yüreğim kayboluyorum Ama yaşıyorum işte gelişi güzel Gittiğin yollarda kendimi buluyorum... Köşe başlarında hasretin var Binlerce yara açtın gel bir kere sar Bir kere merhem ol sen’li yarama Gül bir kere yar! Ölürsem susar içimdeki sen, Ne olur hep orda kal... EMRE AKTÜRK |