ÖLEN VE KÜLLERİNDEN DOĞAN AĞAÇ (KARAAĞAÇ)
ÖLEN VE KÜLLERİNDEN DOĞAN AĞAÇ
(KARAAĞAÇ) Sokağımızda bize sunulmuş; Dev bir buketti karaağaç Gölgesinde kediler uyurdu Dallarında kuşlar cıvıldaşırdı Yapraklarında yeşil bir serinlik Meyve vermese de, çok şey verirdi Her mevsim, her haliyle güzeldi İş makinesi çıkamayınca sokaktan; Kırdılar güzelim karaağacı Ağacın gölgesinde yeller esti Kökten kesildi gövdesi Kütük kök, sini gibi sırıttı yerde Kediler, kuşlar küstü Bir de ben küstüm, kime; Kime olacak: O zalim oğlu zalimlere... İki bilgece ihtiyar geldi Kesilen ağaca fidan diktiler Yaraya çamur sardılar Günler aylar geçti Fidan, düşmanına inat Boy verdi kütük üstünde Kütük toprak oldu fidana Küllerinden doğan anka kuşu misali Merhaba dedi Ben yine geldim Baharınız kutlu olsun... |