MUTSUZ ADAM (EFKARLI ADAM II)Sabah seher gün doğmak üzere Uyandı yalnız adam Bu küçücük odada Bakındı etrafına Allah ım Allah ım Niye uyandım ki neye Hani açılmayacaktı bu gözlerim bir daha Ağzı zehir gibiydi, acımış Yüzünü ekşitti buruk Doğruldu masada duran şişeden Bir yudum su işti biraz döktü avucuna Sürdü yüzüne gözlerine Kızarmış gözleri ile baktı boş boş Sallanıp yürüdü çıktı dışarıya Denizde dalga vardı çırpınıyordu sular Martıların çığlığı karışıyordu dalga sesine Uzunca baktı ufka Derince bir iç çekti Üşüdü sardı kollarını sıkıca Gökyüzünü seyre daldı Bulutlar küme küme Kızarmış gurup sanki yangın var ilerde Daldı gözleri bulutlara Sanki bir şey arıyor gibi Bulutlar cevap verdi işte burada der gibi Beyaz bulut kümelerini benzetti Resim deki bir kadın iki çocuk Sanki el sallar gibi Gülümsedi solgun dudakları eli kalktı havaya Gülücükler döküldü sözler merhaba der gibi Ağladı önce yüreği yandı derinden Sonra gözyaşları süzüldü yeniden Ağladı bulutlara bakıp yalnız adam Güneş ışıttı bulutlar kayboldu birden Adam çok üzgün çok perişan Yürüdü ağır ağır denizin kıyısından Nereye gidecekti yoktu ki onu anlayan Adımları bir parka götürdü onu Güller vardı goncada açmıştı bir iki Kokladı pembe gülü Arasında şebnemler ve tomurcukları Canım dedi canım bak senin kokun bunda Gözyaşları karıştı şebnemlere Kuşlar dolandı etrafında uçuştular sessizce Yürüdü yalnız adam bir simit aldı Simitçiden oturdu bir banka Yalnız ve uzak her şeyden Bir lokma kopardı attı ağzına İkinci lokmayı koydu biraz ileriye kuşlara hediye Alışmış kuşlar belli hemen gelip yediler Yalnız adama sanki minnet ettiler Uçuşup etrafında onu teselli ettiler AYŞE KARAN SES VEREN HASAN OĞLUMA SONSUZ SEVGİMLE |