ŞAMAN ŞİİR
--------------------------------------------- maralım maralım
--------------------------------------------- bin kere yaralım --------------------------------------------- karalar bağlama --------------------------------------------- gidersem maralım çekip gideceksin buralardan, tek başına imbat rüzgarlarının karayele karıştığı bozkırlara çakırdikenler kanatacak pörsümüş baldırlarını mecalsiz adımlarla uzaklaşacaksın yenik düştüğün savaştan sessizliğin dökülecek damla damla, savdıramadığın yaralarından onurunun suskusunu yüklenerek, asılmaya mahküm it vakarıyla vedalaşmadan, dalaşmadan, ağlamadan, arkana bakmadan çekip gideceksin buralardan, tek başına kaya çatlağından süzülen dağın gözyaşlarıyla ağzını çalkalayacaksın külrengi yosunlar avuçlayacaksın sevdiğinin saçları niyetine paçalarında kekik kokusu, damağında zakkum acısı bastığın yeri düşünmeden, dalların suratına indirdiği şamarlarla ayılmadan pişmanlık duymadan, yalvarmadan, acınmadan, soluklanmadan bir yardan, ormanlık, makilik, kayalık yüksekçe bir yerden salıvereceksin bedenini dağılacak içinde ne varsa dört bir yana pişmanlık duymadan, yalvarmadan, acınmadan, soluklanmadan salıvereceksin bedenini eller eller, eller uzanıyor, ne istiyor eller olmak için karın doyurulur, bilemiyor eller servet ne ki, ne kadar seversen o kadar olursun çırpınarak zaman harcıyor mal-mülk yeğleyenler kuzgunlar dizeceksin boynuna, alnında sevdiğinin ak perçemi kanatlarının ucunda güneş, göğsünü okşayan ege meltemi süzülürken- bulutlardan hafif-, hoyrat sonsuzluğunda ölümünün seyredeceksin doyamadığın, bağdaşamadığın dünya alemi i.durmuş 22.mart.2010 |