1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2821
Okunma
Bütün yüreklerimi tek bir acıyla valizledim
Birazdan soğumuş ellerimle
Kapının soğuk kolundan tutup çekeceğim
Bir daha açmamacasına açıyorum son bir kez
Bu bir film senaryosu değil
Dönüp ardıma süzülmeden
Derinden bir iç çekmeden
Her şeyden çekerek elimi
Belki adımlarım ağır çekim olur
Ama valizimi yerlere sürtmeden gideceğim
Gölgeme yaslanarak renkleri unuturum
Yalnızca siyah beyaz bir ekranda yaşamaya
Yalnızlıktan daha yalnız sessiz ve karanlık
Artık yaldızlı akşamlarım olmayacak
King yemiş gibi henüz oyuna başlarken
Sona gidemeden son bulmak gibi
Mustafa Hebip
Cevap Yaz