ÖNEMLi DUYURU !Şeytânın yâvesini, saldım candan ırağa, Ulular aynasında, seyreyledim özümü! Albız At’ına değil, gâyem binmek Burağa; Kime kötü dediysem, geri aldım sözümü! Vâzife emretmekti, iyiliği kamuya, Nehy-i anil münkeri, zulaladım gömüye! Cehâletle topladım, odunumu Tamuya! Nedâmetle boyn büküp, yere eğdim yüzümü! Nefsimin pisliğine, bir kez olsun bakmayıp, Yok diyerek es geçtim, taassubu yıkmayıp, "İnnemel mü’minüne ihvâtünü"* ekmeyip; Tefrika türküsünü çaldırmışım sazıma! Şükür çok geç olmadan, gâfletimden aydırdı, Lütfeyledi gerçeği, kerîh yoldan caydırdı, Enâniyet libâsın, cism-ü tenden soydurdu; Hamdülillâh ihsânla, ele verdi kozumu! Yetmişiki Millete, bir nazardı doğrusu, Senlik benlik dâvâsı, akledene eğrisi, Said, şakir’iz deyip, olduk yolun uğrusu; Öz canıma salmışım, güyâ şahbaz Bâz’ımı!** Hamd ki, vurup yıkmadan, Melek-ül mevt otağım, Hakk keremin eyledi, silkeledim eteğim, Ozan İlo’m varlığa, sevi sunan peteğim; İmânla noktalasın, Rabbim en son ruz’umu! 30.03.2010/20.26 İlhami ERDOĞAN (Ozan İlo) |