ÖLÜMÜN SESSİZLİĞİ
Ölümün Sessizliği
Gönlümdeki hasretin sanki bıçak yarası Bir bahar akşamında gelmenin tam sırası Sen yoksun ya yanımda hayat kahır ve acı Kanayan şu kalbimin bir tek sensin ilacı Her gün elem ve keder bir gün beni boğacak Ne güldün ne güldürdün güneş nasıl doğacak Aşkta meşkte yalanmış kollarım bom boş kaldı Nefes almak imkânsız canımı benden aldı Sevmek günahmış meğer kalbe dert ekiyorum Dünyanın kahrını da neden ben çekiyorum Hayallerimde bile mutluluk çok uzakta Yüze bakıp gülenler her gün kurar tuzak ta Sigara dumanıyla uyku girmez gözüme Ölümün sessizliği gelir çöker üstüme Her an böyle kahrolup adını anıyorum Karaları bağlayıp durmadan yanıyorum Nermin Terzi |