H A Y A T, A Ş K, Y A L N I Z L I K
HAYAT...
Çoğu zaman doyasıya yaşanmalı derken, Bir bakarsın kahredilen bir geçmiş... Sıkı sıkıya tutunmaya çalışırken, Yavaş yavaş yok oluş, tükeniş.... AŞK... Herzaman pembe bulutlar, hayallerle başlar, Sonunda yalanlar, sitemler, isyanlar... Kopmayacak zannedilen zincirler, bağlar, Pamuk ipliğine bağlıdır çoğu zaman , aldatırlar ... YALNIZLIK... Kimi zaman en iyi dost, arkadaş, Bazen gözlerinde iki damla yaş... Ezilirsin ağırlığıyla, yaralanırsın, Yüreğinde hissettiğin sanki koca bir taş... ŞİMDİ... Suçlu olan Hayat mı, Aşk mı, Yalnızlık mı? YOKSA.. Yaşananlar, Yaşatanlar, Yaşayanlar mı? |