Ve sana son şiirimdir...
Sonun bu acı başlangıcında.
Son gecenin son sabahında yazılmış,
Dilek kuyusuna atılan bozuk para gibi.
Üzerinde tarihi değiştiren bir adamın resmi...
Son sözlerim değildir belki ama;
Son dizelerdir haberinin olacağı..

Dün gece öldürdüm seni
Saat 4
Uzun soluksuz atılan çığlıklar arasında
Kayboldu benliğin benliğimden

Gecenin kör vaktinde
Arabanın altında ezilen körpe bir fahişe gibi;
Acı çekerek
Dar ağacında asılan bir halk kahramanı gibi,
acı çektirerek öldürdüm seni..

Konuşmadın benimle
Yeni doğan bir ceylanın annesine baktığı gibi masum baktın yüzüme
Dün gece öldürdüm seni
Saat 4

Gözünden bir damla bile yaş akmadı..
Son defa;
Nil gibi ağladım senin için
Kurak bedenlerimize düştü gözyaşımın her damlası
Kan ile karıştı ruhumuzda

Dün gece öldürdüm seni
Saat 4
...

Etrafa bulaşan kanları temizlemedim
Son sigaramı yaktım bedeninin ateşiyle
Oturdum baş ucunda
Ölü yüzünde bir Gamze

Anlatmak istediğim
Anlatamadığım her şeyi anlattım bir bir
Pür dikkat dinledin beni
Hiç konuşmadın

Sonra sordum sence ne yapmalıyım diye
Cevap vermedin

Dudaklarından öptüm seni
Buz gibi bedenin her zamanki gibi
Dün gece öldürdüm seni
Saat 4

Her şeyden vazgeçtim dün gece
Vakti geldi dedim
Durmanın anlamı yok...

Sigaramın dibine gelmeden
Son bir kadeh şarap içtim seninle ilk

Dün gece öldürdüm seni
Saat 4...

Hoşcakal Sevgilim...