Bin beş yüz yıldır yolda kaldı gözlerimiz,
Gel, artık dayanacak hal kalmadı bizde.
Eğilmekten doğrulmaz oldu bellerimiz,
Gel, emanetine sadık kalmadı bizde.

Geldiğin günlere götürdüler bizleri,
Kâfirlere çöktürdüler kimsesizleri,
Allah’a değil kula eğdiler dizleri,
Gel, kırk değil, kırk bin kez eğilenler bizde.

Yolunda kaldı belki üç, beş garip yalnız,
Eniştesiyle beraber yaşıyor baldız,
Zalime değil masuma battı çuvaldız,
Artık, tükürülecek yüz kalmadı bizde.

Camiler doldurduk sözlerinden habersiz,
Kabrine koşup gittik dini terbiyesiz,
Haller perişan kaldı ümmetin lidersiz,
Cana can katan sözüne, muhtaçlık bizde.

Hurafeler dini ibadet çoğumuzda,
Maddi tok, manevi açlık çocuğumuzda,
Hediye diye rüşvetler koltuğumuzda,
Yüzüne bakacak gözler kalmadı bizde.

dursun yeşil