çok haklısınız değerli şairim...
böbürlenmemek lazım...
anlamı çok derin bir dörtlüktü.
tebrik ediyorum.
selam ve saygılar.

KARANLIĞA ALIŞAN GÖZ IŞIKTAN RAHATSIZ OLUR.
fenalıklar içinde, herkese ahkam keserek yaşayan, tüm güzel duygulardan arınmış biri karanlıklar içinde yaşıyor ise ;
karşılaştığı inayetler karşısında aptala döner ... inayetleri de ışık farzededlim...o ışık rahatsız eder insanı...

Böbürlenme insanoğlu kime atıp tutarsın?
Kimden aldın bu aklı da kime nasıl satarsın?
Kimden aldın bu canı da kime kafa tutarsın?
Verdiğini alıverse o an hapı yutarsın.

ah insanoğlu ah!
en çok ta böbürlenmeyi sever ya...zenginliğiyle böbürlenir(bu zenginliği kendisine bahşedeni unutarak)
aklıyla böbürlenir (o aklı kafasının içine koyanı unutarak)

bi de canı ile böbürlenir ki(sanki can onun canı... bilmez misin o en büyük emanet, Allah tan)

bir de o canı kendi kendine almak isteyip te asıl can sahibine kafa tutanlara ne demeli...

harika bir dörtlük okudum gene sayfanızdan üstad.... kutlarım selam ve saygılarımla...

h

Güzel bir dörtlük değerli kalem

Kutlarım yazan yüreği

Selam,saygı,dua ve muhabbetle