MASUM GÖNÜL ÇALAN...
Söyle sen değilmiydin , tekrar kapımı çalan,
Vurgun yediğim gözlerle , bana masumca bakan. Yokluğumu anlatıp , omuzumda ağlayan, Vicdanımda ses olup , yüreğimi dağlayan... Yine gittin şimdi bak , ey vicdansız canan, Düşündün mü ne haldeyim , bu beden de bir can. Bu muydu verdiğin sözler , bu muydu senin vefan, Şimdi adını yazdım geceye , masum gönül çalan... Çok acılar gördü , şimdi yorgun bu liman, Sensiz geçen her an , inan ki ömre ziyan. Yürek tam bir yangın yeri , diller kadere isyan, Bitmez bitemeyecek de , bu gönülde hicran... Görmüyor gözlerin şimdi , eriyor koca çınar, Unutma ki seveni ancak , vefasızlık yıkar. Yiğit biçare olmuş , gözler kanayan pınar, Gelen ölüm olsa şimdi gülüm , azraile kim kızar... |
Vurgun yediğim gözlerle , bana masumca bakan.
Yokluğumu anlatıp , omuzumda ağlayan,
Vicdanımda ses olup , yüreğimi dağlayan...
Bu dizelere takıldım daha şiire başlar başlamaz...Bu tam bir vicdansızlık...Giden sanırım şiirdeki kişiyi sığınacak liman sanmış.Kötü gününde gel sığın,sonra ardına bakmadan git.Hüzün yüklenmiş dizelere...Yüreğinize sağlık...Sevgi ve saygılarımla