Dur! Gitme, Kal bende… Henüz erken, Uzun bir nefes Yarını düşlerken, İçimde onca heves… Hayallerim vardı oysa Yaşanm amışlıklara dair Aşkı anlatacaktın ve sair… Bir soluk daha olsun kal y anımda Son bir vedaya dahi yok muydu vaktin? Öyle sessiz ve ani oldu ki gidişin… Gezecektik serçe parmağın avuçlarımda… Gün, hafta, ay derken sayamadım geçen yılları Yirmi bir sene olmuş bak, yaşayamadım baharı… Yağmurda sakladığım hüznümsün… Kokun hala burnumda Bir gün elbet kavuşurum yeter ki olsun yerim koynunda Usulca kondurdum veda busemi pembe kalan yanağına… 19 Mart 2010
................-
19 Mart 1989’da bizlere ebedi vedasını yapan Babacığımın anısına... Seni çok seviyorum
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
veda busesi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
veda busesi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yüregine saglık
Çok saygılar