[Meltem rüzgarlarında savrulan,
siyah saçlarından tanıdım seni.
Ellerinde güneşe hasret bir tutam ümit çiçeği ,
saklanıyordu.
Hadi dedim zaman,
hadi,bir lâhza dur,yürüme yeter.
Mutluluk gelmiş dayanmışken,
yüreğimin kapısına,
son bir şans daha ver.
Erguvanlar bahara küsmeden
kardelenler üşümeden
yetişmeliyim laleler diyarına.
Tükenmeden henüz tüm hayallerim,
varmalıyım aşkın deminde tüten o haz yağmurlarına.
Ayrılığın adını unutmuş kuşlar kadar vâkur,
Ve hasreti kayalara vura vura öldüren,
,hırçın bir dalga misali.
Adımlarımda saklanan adının her hecesine,
kazılsada ateşten bin çukur.
Rüyalarda değil artık.
işte karşımda asırlardır ıssız bedenime ,
aradığım huzur.
Yollar uzak olsada sevdama.
yıllar yasak koyamaz asla sana.
Onca yıl yaşadımda ne oldu
sanki,kader merhem mi oldu ,
bir nefes kadar yaralarıma.
Lâl olan dilim midir yoksa,
dile yâr olan bir selamlık
karanlık gölge midir,yazılan mısralara.
Dudaklarımın tuzunda yaşayan ,
son ümit kırıntısıdır, şimdi vuslat
aşk..ki..
Aynı cehennemde yaşamak kadar güzeldir
seninle.
yaşam,ölüm koksada zaman.
Şölen var eyyy gönül
uyan kalk,bağında şenlik var
bak halay çekiyor yine hayat.
Canda can olmayınca,neylesin can,
canansız canı,
candır canın yoldaşı.
Aynalara inanmam artık
onlar kördür,göremezler başımdaki tacı.
Nazlı yâr için ölmezse eğer bu beden
,haram ederim damarlarıma her damla kanı..