Yine Mi Bülbül? * * * * *
Bülbül, sesin kucaklıyor sinemi
Usul usul çekiyorsun pencerenin köşesinden Şehrin sükunetli alacakaranlığına gözlerimi Ey bülbül! Senin aşkınla, sesinle Sevdalanmıştım, yine mi! Yine mi gözyaşı paklar beni, yine mi.. Sen, Bir adamı idam ipine salmış gibisin şimdi Ve ben, Son duaların kaleminden çalmışım sanki aşkı Bülbül, sesin gıdıklıyor tenimi Hafif hafif dokunuyorsun bedenime baştan aşağı Hazırlarmışcasına o ak kumaştan kefeni Ey bülbül! Senin aşkınla, sesinle Deryalanmıştım, yine mi! Yine mi canın fırtına çeker, yine mi… Sen, Adımı gecenin semasına yazmış gibisin şimdi Ve ben, Ölümün ucuna varmışım, sanki son uyku yaklaştı Bülbül, vur sesine sessizliğin gemini Tiril tiril titretiyorsun, eritiyorsun içimi Derdin nedir, yoksa ölçmek mi yaşamaya gücümü Ey bülbül! Senin aşkınla, sesinle Ayaklanmıştım, yine mi Yine mi düşürmek geçer beni içinden, yine mi… Sen, Rıhtımını yoklar gibisin sonsuzluğun şimdi Ve ben, Ona ulaşır gibiyim, yolum Mevla’ya düştü Bülbül, kır şu kaderin sözü geçilmez elini Yavaş yavaş da okuyorsun bana veda kasidesini Yumulmuş gözlerin, içli okuyor, biliyorsun işini Ey bülbül! Senin aşkınla, sesinle Çoşmuştum, yine mi Yine mi matem sokarsın içime, yine mi Sen, İçimi dönülmez zamanın hıçkırıklarına boğdun şimdi Ve ben, Nefessiz kalmış gibiyim, cancağızım soluğunu şaştı Bülbül, etme ne olur!.. getirme ölüm fermanımı önüme.. Kırıp geçtin gönlümü!.. götürme son nefesimi ölüme.. Mr. KeF/SıЯ@đιŠι 3Ski©i |
Burcu