Yaratılış hakikatinde vesile olan rabbime, imtihan dünyasında beni de tüm aciz kulları gibi şükürleriyle, nasipleriyle onere eden, rabbime sonsuz teşekkürlerimi sunar, şükürlerimi arz ederim.
Ve bu şükür Yolun da zatı-ı muhterem, müspet ilim mertebesine eren kişilerin bıraktığı izler vasıtasıyla bugünün ve yarının temelini attıran bu kişilere sonsuz teşekkür eder, saygıyı borç bilirim!...
Bilişe bağlı idrak mesafesin de, benliğimin en müspet yegane temeli olan, iç ve dış koşullarını hesaba katarak, sözü ve özü bir, mektuplarındaki edebi uslubuyla geçmişten geleceğe ışık tutan, tataroğulların da milad kabul ettiğim, Necip’in imanına haiz, Nazım’ın coşkusunu taşıyan Nazım YILMAZ’ı saygıyla anar, ona ithaf ettiğim bu çalışmayı, ruhuna fatiha diyerek yad etmek isterim.
EL FATİHA

TADACAKTIK

RAHMETLİ’’NAZIM YILMAZ’’ DEDEME

düşünmek istesem
oluyorsun beynimden çalınan
soru işaretinmiyim daimden soran
aklımdan çıkmıyorsun an ve an
anlasana bende ki de can
nerede bende ki yan

sendin benim hazanım
ayrılığın oldu yakan kazanım
yokluğunda hep pişiriyorum
anlayamazsın sen eriyorum

bir bütünde idrak olacaktık
okyanuslar da dalgalarla coşacaktık
inmeyecektik zirveyi zorlayacaktık
kısacası aşkı tadacaktık!..