SADDAM
SADDAM 1
Bin dokuz yüz yetmiş sekiz yılında, İktidarı ele, aldın be Saddam. Irak insanının her bir kılında, Korkuyu yüreğe saldın be Saddam. İran’a saldırdın az canlanınca, Suratın kızardı çok kanlanınca, Eşkıya olarak tam zanlanınca, Kuveyt’i susturdun, daldın be Saddam. Sam amca kızmıştı, tokadı attı, Müslüman olanlar seni de sattı, Haçlının birliği sırt üstü yattı, Sen yalnız başına, kaldın be Saddam. Halepçe’de beş bin canı öldürdün, Şu Amerika’yı sinsi güldürdün, Abtaldın Irak’ı dörde böldürdün, Petrolü çektiler, yıldın be Saddam. Kâfirlere fırsat vermek ne imiş? Masumlara sehpa germek ne imiş? Suçlamaya sebep dermek ne imiş? Bayram önü gördün, öldün be Saddam. Müslüman eşkıya, zalim olur mu? Akıllı olsalar dinsiz ölür mü? Amerika’ya boş meydan kalır mı? Hak adaletini buldun be Saddam. Binlerce masum hoş oldu şafakta, Irak huzuru zor görür ufukta, Dursun’î dikkat et kurtlar afakta, Hain köpeklere, yaldın be Saddam. 30/12/2006 DURSUN YEŞİL |