CANIMIN ORTAĞI
-Ülkemin Kadınlarına-
okşayınca ilkbahar güneşi rüzgarla bizim gülleri canlandı dile geldi bizim köyün dilberi boşaldı gözlerinden fırata kızılırmağa sakarya nehrine yaşlar anadolu rüzgarı ile savruldu yıldızlarla bezeli o gecemsi saçlar şakıdı güle yalvaran bülbül gibi bizim köyün dilberi rüzgara seslendi yağmur yüklü buluta seslendi göçebe kuşlara kıvrılan yollara seslendi batan güne doğan geceye seslendi kesilince sesi oturup sessizliğe seslendi anlattı hep anlattı bizim köyü ondan gayrısı anlayamaz anlatamazdı bizi bizim derdimizi bizim çilemizi sırma saçlı kömür gözlü bizim köyün dilberi anadolu gibi heybetli anam gibi yürekli derdimin sevincimin çilemin canımın ortağı işledi bizi nakış nakış anadoluya anaların güneşi bizim köyün dilberi....... |