Fotoğraftaki ten.
Ağrılı bir anımsayış...

Arsız hatıraların içinde, saklanmış küskün aşıklar...

Yağmalanmış ayrılıklardan sıyrılan vazgeçmiş intiharlar...


Diye başlar yazacaklarım,
doğmamış bir sayfanın ilk iç çekişinde.

Ellerim öylesine hırçın,
bir kadeh kin tutarken.

Ruhumda bir mayın,
bir inançsız cümle patlatacak sanki.

Şakaklarımda utandıran anılarımın hırıltıları...

Fotoğraftaki ten...

Sarhoş bir şehvet,
yürüyebilmekten aciz körelmiş dokunuşlarıyla.

Unutulmuşun içinde kalan bir ten parçası yaşatıyor,
gözbebeklerinden aynalara sıçrayan öpüşmeleri...

Çarşaflara sarılmış dokunuşlar,
arzularımın arasından kayıp gidiyor ölü bulutlar gibi...

Ten, Sen ve Fotoğraf...

Dudaklarından düşen gözyaşlarını topluyorum tane tane...
Usulca...
İncitmeden...
Saklayarak...

İnce bir rötuş yapıyorum kalbinde sonra.

Fotoğrafı siliyorum.
Sen ve Ten kalıyorsun geriye.
Bir de bakışlarındaki dönüşsüz yara...

Diye biter,
yalnız sen...