SON VERDİM..
SON VERDİM..
bak sevgili bir hayata son verdim artık üşümeyecek ellerim birdaha mı asla gülmeyecek gözlerim. sabah gün doğarken ufkumda kesiyorum bileklerimi ve hayalin gözlerimde düşüyorum istanbul sokaklarında son veda sesi duyacaksın. bak sevgili son verdim canıma senin yokluğunda ölüm gülüşü bir noktası kaldı giderken resmin elimde öptüğüm son geceyi bir kez kokladığım. geçtiğimiz caddeler son bakışımdır nehirlere gözyaşım belki son akışımdır yaralarıma bastığım tuz değil hasret ihanet gölge olmuş gözlüyor beni sen gelmiyorsun son verdim hayatıma. saat ilerliyor sevdiğim vakit desen gelmiş geçiyor kanım ayaklarıma kadar damladır affı olmayan aşkın pençesiyim sen yoksun son vereyim. kaldırım taşlarında oturduğumuz günler bir bir düşer gözümden aklıma gelir bir doğum günü yalnızlığa verem hastalık özlem ve yok ki ilacı bende sen olsan doyasıya baksam yar. kırık kalp taşırım ve ağlarım son verdimse hayatıma gelmediğinden buz kesilmiş bedenimi tutacaksın belki kelimeler çıkacak dudaklarından artık son verdim hayatıma sevdiğim. ------------------------------------------------------ |
son verdimse hayatıma gelmediğinden
buz kesilmiş bedenimi tutacaksın belki
kelimeler çıkacak dudaklarından
artık son verdim hayatıma sevdiğim.
------------------------------------------------------
siir olarak güzeldi
insan insana sevgisiyle hayat vermeli
hayata küstürenler sizden ve hepimizden uzak dursun
yüreginize saglik
sonsuz saygimla