Gönül kafesimde boranlarım var şatır,
Sevda sofrasının kırıntılarını,
Aşkın lezzet suyuna iştahla bandır
Bandır ki gönül yorgunluğum,
Sevdalı gözlerimin mahmurluğu geçsin.
Gönül kafesinde şatır olmak hiç de kolay değil,
Envai türlü sevdaları yaşamak,
Yaşanan sevdaların da işin kolayına kaçmadan
Hakkını vermek lazım.
Sevdalanmak mahir olmayı,
İnce eleyip sık dokumayı,
Kimsesizlerin, dul ve yetimlerin halini tasavvur edebilmeyi,
Başkalarının dertleriyle dertlenmeyi gerektirir.
Bunların yapılmaması halinde şatır olunmaz,
Muhammedi gül dallarında yuva yapılmaz,
Sevdanın meşakkatli yollarında yolcu olunmaz,
Yolcu olunsa bile menzil murat alınmaz.

Gönül kafesimde güle sevdalı bülbüllerim var şakıyan,
Bülbül güle olan sevdası hayrına dertli şakır,
Öyle şakır ki altınlar nazarında olur bakır.
Gülün her türlüsü sevdasını aşkını katmerleştirir,
Ama talihsizliğinden, gülün açıldığını görmek nasip olmaz!
Sıkıntılarla birlikte sevdasına olan sadakati kuru çalıları bile,
En muhteşem en şatafatlı saray ettirir!
Gönül kafesinde bülbül olup şakımak hiç de kolay değil,
Zira özgürlüğü alınmıştır elinden.
Özgürlük alınmışsa hal ahval yaman olur,
En aydınlık yollar zifiri karanlık,
Dümdüz yollar uçurumlu, meşakkatli, yılan misali kıvrım kıvrım,
Dolambaçlı olur.
Bülbülün çektiği ahu zar kar kalır bülbüle.
Ama takdire şayandır sevdasının devamlılığı,
Önemli olan da bu değil midir?
Benim mihmandarımdır,
Sevda kılavuzumdur,
Kişiliğimdir,
Benim karakterimdir, bülbülün bıkıp usanmadan şakıması
Ahhhh ahh keşke onun sadakatinin onda biri olsaydı bende
Ahh keşke her sevdalı sevdasını böyle yaşasaydı,
O zaman kurt ile koyun birlikte yaşamaz mıydı?
Ne zalim olurdu ne de mazlum!
Bülbül olmak varken, başka kapılara gitmeye ne hacet...
Sadece biraz gayret ve kararlılık yeter...
04/Mart/2010
İbrahim Halil DEMİR