Yalan Oldu
Ayaklarım yine beni,
Senin sokağına götürdü. Ne kadar yok desem de Yüzüm çevriliyor balkonuna... Gözlerim pencerene dikiliyor. Pişmanlık içinde, “Keşke” diyorum. Bir saniye bile, Sensiz yapamazken Bak yarım yıl oldu. Ne kadar “Yok” desem de Boynum bükük, Şu kırılasıca ayaklar, Senin sokağına götürüyor beni... Gözlerim pencerene dikiliyor Sensiz nefes bile almam derken Bak tam yarım yıl oldu. O “Seviyorum” demeler. Şimdi artık yalan oldu... |