KUTUP YILDIZIM
Vakitlerden gece yarısı,
Evde kargaşalı bir ortam var sesler geliyor kulağıma Ama kimin ne dediği umrumda bile değil, Ben kendi odamda,kendi dünyamda seninleyim, Saatlerden sessizlik ve yanlızlık, Gecenin tenhasında yanlızlığın koynunda Seni sensiz yaşıyorum, penceremin perdesi ardına dek aralanmış, Gökyüzünde yıldızlarla konuşuyorum Onlarda hep yanlızlar ben gibi Kalabalık yanlızlardan onlarda Gözlerim bir yıldıza takılıyor Diğerlerinden daha parlak Sanki bana göz kırparcasına ışıldıyor, Birden odamın kapısının gıcırtısı geliyor kulaklarıma Ben senin hayalinle avutmaya çalışırken yorgun bedenimi Sen çıka geliyorsun kutup yıldızım Zifir saçların kadar karanlık odama Birer birer yitirdiğim umutlarımla başbaşa kalmışken Yorgun,bitik bedenim ile yığılıp kaldığım üç kişilik koltuktan Senin gelişinin verdiği güç ile doğruluyorum Yorgun ve sarılmayı unutan kullarımla, Bunca yıllık hasretin acısını çıkartırcasına sarılıyorum sana Öpmek,koklamak bir yana, Sadece o deryaları kıskandıracak gözlerinde dalıp kaybolmak istiyorum Ve bir tokat gibi çarpıyor yüzüme sensizlik Bir hançer gibi saplanıyor yüreğime sensizlğin acısı Bir ağır darbe daha alıyor yaralı yüreğim Gecenin karanlığı ve kirleri gözyaşımla tekrar tekrar yıkanıyor Biliyorum bu ne ilk gecem sensiz Ne de son gecem olacak Ömür ağacından her gün bir yaprak düşer derler Oysa ki ben günde bin yaprak kaybediyorum ömrümden Gelecek seni bana getirirmi bilinmez Bildiğim bir tek şey var ki bu can sensiz yapamaz , Dostuum bu caan sensizz yaşamaz,.... |