Ağlaram
Yazık könlüm kırık kırık şüşedi,
Ele kamli,ele küskün guşedi. Benöşedi,dolu döymüş şüşedi, Viran kalmış yurd yeriyem ağlaram. Kalaklanıb derd üstüne dertlerim, Hayenetdi sağım,solum, dört yerim. Ne açilan, bükülendi dert yerim, Öz özüme çerleyirem ağlaram. Üzüm güldü, içim öldü çarem yok, Zülm edende ne insaf yok,kerem yok, Kaysak tutmur kan tökülen yaram çok, Azar olub, çor yeyirem ağlaram. Gül bildiyim Gülüstanım sar yeri, Kalmayıbdı bostanımda tağ yeri. Saralıbdı, sovrulubdu bağ yerim, Elaçım yok, gor deyirem ağlaram. Özelimle küreyimden ohlandım, Daha yokdu var bildiyim yok andım. Men dünyaya ülviyyetle bakandım, Alov udub, qor yeyirem ağlaram. Çığırıram men neyniyim ay ana! Sinirmirem hirtdeyecen doyanam. Çok çetin ki, bu zülüme dayanam, Taleyime karğıyıram ağlaram, Ağlayıram, ağlayıram, ağlaram. Hazangül. |