ceset benim
toparlıyorum tüm cümleleri
aklı başında iki cümle hediye ediyorum doğaya sonra sus pus oluyor benliğim ve iki metre bezle veda ediyorum dünya ya halbuki ne hırsla açılmıştı gözlerim ufak mutluluklar ufak zihinlerin di büyük mutluluklar ise benim küçük şeyler doldurmazdı dişimin kavuğunu paslı demirler onlarındı pırlantalar , altınlar benim zaman elime mahkum bir oyuncaktı saniyeler onlarındı saatler benim ne değişti iki parça bezin içindeki ceset benim |