(ALPAGUT-TEMMUZ.2006)

Domatesler kızardı..
Erik dalda bozardı..
Çepin vurdum karığa;
Üstüm-başım tozardı!!(!)

Elim çimen paklıyor..
Karga dalda “gaklıyor!”
Karınca yola düşmüş;
Kışa azık saklıyor..(!)

Paçam doldu erice.(*)
Dolu yağdı irice..
Çiftçimiz ağıt yakar;
Mal kalmamış dirice!

Fasulyede yok kılçık..
Toprak sulanmış; balçık..
Kart börülce satılmaz;
Yağmur-çökek, Dal! Yol! Çık!

Çaydan dinle şırıltı..
Arılardan zırıltı..!
Malı para edenin;
Gözlerinde pırıltı..!

Geverlerde yok yarık.(**)
Lebalep doldu arık..
Arık silme dolmazsa;
Bekle dur!; çıkar karık.(!)

Can erik, cana değdi..
Küpeli dalın eğdi..
Kara erik sorarsan;
Pestili kışın yeğdi..

Tarhana seren boğa;(***)
Siyah boğu tez oğa!
Beyaz boğda tarhana;
Bekle ki, güneş doğa!(!)

(*)Erice: Kuru çimen püskülü.
(**)Gever: arık ya da ark denen toprak su kanalından; karık denen ve suyun öbür karığa taşmaması için, yeli denen tümseklerle ayrılmış tarla bölümlerine suyun çevrildiği yer.
(***)Yere serilen ve bezden yapılan geniş sergi.


Mustafa SUNA
Sarıcakaya İmam-Hatip Lisesi Meslek Dersleri Öğretmeni/ESK.