Sen yine sen hep sen
Şimdi ayışığıgözlerin derin uykuda biliyorum
Ama ben uyuyan gözlerinin gördüğü sevgili Koynunda sıkıca sarmış beni... Düzenli nefesin kulağımda, nefesini dinliyorum. Heybetli bedenin rahatça uzanmış yatağa Bebek masumluğunda yüzün düşlerine ortağım Çünki yüzündeki hasreti seyrediyorum Kıpırdamaya korkuyorum... Bir kedi kadar sessiz sokuluyorum,sokuluyorum Erkek teninin kokusunu doyasıya içime çekiyorum Ne koklamaya doyuyorum,ne seyretmeye Ne sokulmaya... Kıpırdandın...! ansızın yüreğim koptu Ya da kopacak sanıyorum Ya uyandırdıysam,yok değil yanılmışım Şöyle bir yerleşip daha sıkı sarılıyorsun Elin alışık birde sıkıca üstümü örtüyorsun Kuş kanadından yel alırım diye korkuyorsun Can, cana ten,tene ter,tere karışıyor Nefesler,nefese yüzünde tatlı bir tebessüm Huzurlu derin uykulara dalıyorsun Ve ben biliyorum rüyanda bizi görüyorsun Bunca günler,aylar,yıllar,yollar yok olmuş Olumsuzluklar,umutsuzluklar kaybolmuş Sadece birbirine hasretle susamış iki beden Bırakıyorum onları sarmaş, dolaş baş,başa İmkansıza kucak açıyorum Güven ve huzurlu o güçlü kollarda Doyasıya,kanasıya uyuyorum,uyuyorum Bedenimi kollarında ruhumu cennette sanıyorum Ölümüm kollarında olsun diliyorum Ve asla uyanmak istemiyorum ASLA Hanımağa34 / Nazife Görgün |