Seni Beklerken
kulelerden sesleniyorum sana
çanlardan bakıyorum çirkin esrarını koruyor, güzelin yanında güzel herkesin vadisinde sen yoksun yanlız! zindanlara sığınıyorum! kerpiçten nedenlerin var gelemiyorsun ’püf’ desem yıkılacak! ayakta yazacağım kaderini ama sen yoksun! azgın sularda boğuluyorum! dimağımda soru işaretli bir virgül ’devam’ diyor şehir, ’yürü’ diyor kasaba herkes eş-dost, herşey sarmaşık.. sen yoksun yanlız! hayaline sığınıyorum! penceremi eşeliyor rüzgar arkası yağmur, kasırga oturma vaktinde bütün doğa sen yoksun ama ayaktayım, seni bekliyorum!.. |
yada keşkeli feryat dillenmesi
olmadı, belki de gel diye sevgiliye
hoş seslenmesi, boş dilenmesi...