Hazreti Ahmed Yesevi emreder
Bu çerâğı takip edin dervişler.

Bu ışıktır senin tek güzergâhın
Sâkin olduğu yerdir mekânın.

Omzunda keşkül, elinde asâsı
Menzil Anadolu, yoktur tasası.

Horasan illerinden çıktı yola
Acem, arap derken diyâr-ı rum’a

Dolaştı obalar, köyler, bucaklar
Kasabalar, kentler o’nu kucaklar.

Her durağında anlatır İslâm’ı
“sevgi, kardeşlik, hoşgörü” şiârı

Bir nur âbidesidir şecâatli
Az, ama öz konuşur belâgatli

Aylar süren yolculuk sona erdi.
Bahaddin Gazi, bir büke erişdi.

On üç haneli bir köydü Karabük
Kutsal görevdir bu, olur mu hiç yük.

Köy halkı verdi çobanlık işini
Bilmediler o’nun ermişliğini

Çoban diye itibar etmediler.
Zâhir, basireti bağlı köylüler.

Soğanlı çayı, baharlarda coşar
Dâim vermekte sürülere zarar.

Bahaddin Gazi dedi “köprü gerek! ”
Yöreye hizmettir, en büyük erek.

Başladılar, köprü yapmaya candan
Ayağı kesme taş, harcı horasan.

Keresteleri geyikler taşıdı
Kerâmeti dilden dile yayıldı.

Birdenbire arttı, halkın rağbeti
Çok duâ etti, ahrete hicreti

Eşine: “üç günde gelmezsem eğer,
Danamı salıver, beni bulun! ” Der.

Hanımı almış evliyâ nazarı
Dede yaylası’nda bulmuş mezarı.

Susayan gönüllere vermekte su
Karabük’ün manevi kurucusu.

Daîma ışık, doğudan yükselir.
Alp erenler gönüllerde yücelir.

Tarih seni tanır, “geyikli baba! ”
Bu topraklar ya velî, ya şühedâ!

Horasan’dan gelen Alp Erenler
Anadolu’dan vefâ beklerler.

(1 Mayıs 1996 - Karabük)
Şahin KARATAŞ

(Bahaddin Gazi ruhuna ithaf olunur.)