Sevdanla Hayatlandım / Hayatınla Sevdalandım
Bir kır düğününde,
Telli duvaklı bir veda biçerken kendime Nefesine yakalandı kayıp çocukluğum. Mavi önlüğümle kapatmaya çalıştıkça kirli yüzümü, Ayyuka çıkarıldı Avuç içlerimde saklı kısır topraklarım. Kendi içimde nüfuzsuz kaldım. Saklı sandığım yerden açığa çıkarıldım. Bir duanun içinde yanarken Karasal bir cümlede ıslak dudaklarıma kapandım. Deniz tuzunda saklı sanırken sığlığımı, Gözyaşımın tuzunda sakladım sevdaya açık yaralarımı. Bir peçeyle örtsem de gözlerimi Yüzümden çaresizce utangaçlığım sızıyordu Ve saklayamıyordum zorba gençliğimin Eylemsiz kalan fiillerini. Beraatimi beklerken geçmişimden İnfazımı alıyordum unutulmuşlarımdan. Ölümü öldüremediğim gün Bir rol çaldım hayat sahnesinden Acıya biat edip Bir kuşluk vakti selaya durdu cesedim. Geceydi.. Ve sessizdi herşey. İçeriği sadeleştirilmiş bir romanın En anlamlı cümlesinden düştü gözlerin gözlerime. Hayatınla sevdalandım. Sevdanla hayatlandım. Uçurumlarıma, Tenhalığıma kalabalık oldun. Suskunluğuma binlerce harf ile doğdun. Saçlarından geçtim körpe bahçelere. Öbek öbek filizlendi cesedim. Köklerime can suyu diye Harflerini istifledin öznelerime. Her nefesimde, Saklı Cennetler keşfediyordun gözlerimde. Derinliği alınmış mavilerde Karasal yüreğime kulaç atmayı öğretiyordun. Bir yandan da, Sevdayı yaşıyorduk. Mavinin en derin yerinde Morglardan ayıkladığımız her bir cümleye İlmek ilmek hayatı yüklüyorduk Onca yükü taşımayan her bir aşkın tabutuna Omuz veriyorduk sonra. Uzayıp giden ayrılık mezarını gördükçe, Seccade aramadan, Olduğu yerde Varlığımızın şükrüne duruyordu alnımız. Ayrı ayrı gökyüzünden nasiplense de gözlerimiz, Aynı yola çıkıyorduk istikametlerimiz. Sen sevda yolundan koşarken bana, Ben tali bir yoldan çıkıyordum yüreğine. Vakit gece bak. Tek bir sokak lambasını bırak Denize kıyısı olan. Kapat tüm sesleri. Dudaklarında ıslanan bir şarkıyla gel Nefesimin kanına karıştığı yere. Ve yıldızları şahit bil dansımıza. Ürkek yüreğim, Adımlarının ritmine ayak uyduramasa da Beni yüreğinin en sevdalı yanında Hayata bağışla. Ve de usulca öpüver yüreğimi Islak dudaklarınla. “ Şehrine uğramadığıma aldanma. Attığın her adımın ötesinde Ben varım şehrinin sokaklarında “ 20 Şubat 2010 Mavi Bilyeli Adam İsmail Sarıgene |