USTA-KALFA-ÇIRAK
Çocukluğumu düşündüm,sanki hayal kurar gibi,
Beş yaşlarımda şişmanım, Ellerim yumuk yumuk, Saçlarım tepeden bağlı, Ayakkabılarım naylon, Yandan demir tokalı, Ama olsun rengi bayaz ve havalı, Tek kusuru ayağımdaki demirin pası. Babam işçi,annem ev kadını, Ama babam, hayatta annemin tek ustası, On dört yaşında evlenmiş, Her şeyi,ustam dediği babamdan öğrenmiş. Yokluk,yoksulluk diz boyudur, Ama gözümuz tok,gönlümüz boldur, Kimsenin varında olmazdı gözümüz Çünkü çok doğrudur özümüz, Babam usta,annem kalfa,biz çırakken, Hep sırt sırta verdik,yokuşları çıkarken. Hep doğruluk,hep insan sevgisi öğrettiler, Biz çocukluktan çıkıp,hayata atılırken. GÜLER GÜLTURAN |