Sezeryanyalnızca camlara düşüyor sabahlar geceden kalan izleri sürüyor biz diyebildiğimiz şiirler kim bilir şimdi nerelerde söyleniyor sevgili eski zaman eteklerine asılı dudaklarımızda kilitli dizeler söylenecek onca söz uçurumlarda yaralı süzüldü eleğinden düşen imgeler hüzünlü bir halaya duruyor yabancı yüzler çekimser bir kimliğin önünde yokluğunun tartıldığı bu saatler kanatıyor kendini doğduğun günde Aytekin Orhan “inadına” |
Etek yinelemesi nerede acaba?