Zevk-ü sefam kalmadı, hayat-ı halim harap!
Sermayeyi dünyam da, ahret amalim harap!


Dün bir şey düşünmezken, olup biteni bugün;
Tefekkür iklimim de, vaki ef-âlim harap!


Nedir bunun sebebi, ağaran saçlarım mı?
Aynalara baktıkça, olur mecalim harap!


Gün geçtikçe çoğalır, beni bırakıp giden;
Dost’a hal hatır soran, bülbülce galim harap!


Şakaklarım kırıştı, hayallerimde öyle;
Yaprakları sararan, meyveli dalım harap!


Makberi düşünmezdim, şimdi içimde ukde;
Açmaya korkar oldum, dünkü şuh falım harap!


Bu gel git-i bir ben mi? Yoksa herkes mi yaşar;
Görürüm örtündüğüm, üstümde şalım harap!


Yaklaştıkça menzile, telâşe sarar beni;
Heybeme itinayla, süzdüğüm balım harap!


Garibî kolay değil, meçhule adım atmak;
Ümit, korku arası, yâr’e visalim harap…


Garibî-Salih Yıldız………16.02.2010






.