KARA BİR BULUT GELİR
Yaşamının bir yerinde
Beklide ummadığın bir deminde Kara bir bulut gelir Durur tam üzerinde An olur nefeslenirsin gölgesinde An olur yaş olur gözlerinde Ve de öyle alışırsın ki onunla yaşamaya Düşman olursun ışığa, aydınlığa Düşman olursun onsuz bir hayata Ödün kopar Rüzgar eserde bulut gider diye Aydırmaz seni Başkalarının acıyarak Bakmaları bile Ama bir gün bir fırtına kopar Kara bulut Bir daha girmemecesine Hayatından çıkar O zaman anlarsın Işıkta, aydınlıkta yaşamanın farklılığını O zaman anlarsın Kara bulutun hayatından neler çaldığını Mutluluğuna nasıl çelme taktığını Kaybettiğin yılların Pişmanlığı sarsa da içini Düşünüp haline şükredersin Bütün hayatının Bir kara bulutun karaltısında bitmediği için Yaşadığın her gün kendini kutlar sevinirsin Ve bir daha kimse durduramaz Bir bulutun altında seni Ve bir daha kimse yaşatamaz sana Geçmişteki karanlık günlerini Necdet YAĞAN |
O zaman anlarsın
Işıkta, aydınlıkta yaşamanın farklılığını
O zaman anlarsın
Kara bulutun hayatından neler çaldığını
Mutluluğuna nasıl çelme taktığını
Kaybettiğin yılların
Pişmanlığı sarsa da içini
Düşünüp haline şükredersin
Bütün hayatının
Bir kara bulutun karaltısında bitmediği için
Yaşadığın her gün kendini kutlar sevinirsin
Ve bir daha kimse durduramaz
Bir bulutun altında seni
Ve bir daha kimse yaşatamaz sana
Geçmişteki karanlık günlerini
Ne kadar haklı bir gözlem!Evet insanlar bazen düştükleri karamsarlık, umutsuzluk içinde kaybolur ve hayatının hep öyle karabulutlar içine sürüp gideceğine inandırır kendini,ne zaman ki herhangi bir vesile ile o bulutların dağıldığını görür işte o zaman kendine kızar neden böyle düşündüm yaptım mücadele etmedim diye,yine çok anlamlı çok güzel dizeler candan tebrik ediyorum şeçkinizi yüreğinizi başarılarınızın devamı dileklerimle selam saygılar...