DİYE DİYE...Gül kokusunu vermiş dostlarıma, Bülbül sesini kaleme, kafesini ömrüme. Deniz nefesime vurmuş hoyratça dalgalarını ki Bazı zamanlar köpüreyim, kudurayım diye... Ay adıma çentik atmış Yağmur yaralarımı yalasın diye Güneş, nasılsa kabuk bağlatırım demiş... Sanki göbek bağım bunlarla kesilmiş Oysa gün hep bir balon elimde Bir de yıldızlar değmese... Gökkuşağını sabahlara raptiyeler, Hüküm giydirirdim Çıplak serçeler üşümesin diye... Acıya şeker katabilirdim, Çocuklara eski masallarını Topaçlarını verirdim, asla diyemem Külliyen yalan olurdu... Diye diye ömür geçmedi asude Herkes bir yol çizdi, seçti, seçildi Kimi bohçasını açtı, kimi göbeğini Kimi biraz garip Kimi boynu bükük Kimi burnu büyük... Leyleğin ömrü boş sözlerle geçse de Kelebeğe düşmez hiç bol kepçe!... ayşe yayman |
Ve verdiği ilhamla, bir şiirimi kaleme aldım.
Yürekten tebrik eder, sevgiler, saygılar sunarım.